ÇALIŞAMAMAK SOSYAL BİR ÖLÜMDÜR

[melleseferi]

“Karanlığı yırtmak bir kez üretmeye bakar” 3 Aralık Dünya Özürlüler günü yaklaşıyor. Tüm Dünya’yı kasıp kavuran Küresel Ekonomik krizin ülkemizdeki istihdam koşullarını da olumsuz yönde etkilediği şüphe götürmez bir gerçek. Engellilerin iş dünyasında bu krizin yarattığı etki ise kuşkusuz çok daha derin. Normal şartlarda zaten ciddi istihdam sorunlarıyla karşı karşıya bulunan engelliler, krizin de etkisiyle iş bulma ve çalışarak üretme umutlarını büsbütün kararttı. Ancak her şeye rağmen yılmayan, üretmekten ve üreterek yükselmekten vazgeçmeyen engelliler de var etrafımızda. Adı Sonay Kaplan, 1983 Sivas doğumlu. Ortopedik engelli olan Sonay, çalışma azmiyle toplumdaki herkese örnek olabilecek engellilerden biri. %45 oranında özürlü olan Sonay, 3 yıl önce tanıştığı İstanbul Özürlüler Müdürlüğü İstihdam Birimi sayesinde işe yerleşen özürlülerden. Bir süre İSÖM’ün meslek edindirme kurslarına devam eden Sonay, ilk zamanlarda umudunu karartanlar arasında yer aldığını söylüyor. “Çalışma hayatına başlayınca bu kaygıların yersiz olduğunu anlıyorsunuz.” diyen Sonay, “İngilizcem yoktu, bilgisayar bilgim o kadar yeterli değildi, meğer özürlülerin iş hayatındaki asıl engeli bunlarmış.” sözleriyle anlatıyor durumu. 9 ay önce ulusal bir bankada çalışmaya başlayan Sonay, girdiği 2009 ÖSS’de de başarılı olarak halkla ilişkiler bölümüne kayıt yaptırdı. 1974 Giresun doğumlu ve iki çocuk babası Yunus Başgör ise Ortopedik Engelli. İstihdam Birimi vasıtasıyla bir Anonim Şirkete mali işler personeli olarak işe başlayan Başgör’ün özürlü bireylerin iş hayatındaki yeri ile ilgili söyledikleri ise oldukça dikkat çekici. İşte Başgör’ün o sözleri: “En büyük engeller, özürlü bireye toplum tarafından fırsat verilememesi, özürlü bireyin kendisini hem psikolojik olarak hem de mesleki yeterlilik olarak çalışma hayatına hazırlayamaması. Çalışamamak esasında sosyal bir ölümdür. Bir işe yaramadığını üretemediğinizi düşünmektir. Siz, üretken bir hale geldiğinizde toplum içinde bir yer edindiğinizi hissediyorsunuz. Zaten insan kaynakları yetkilileri, sizin ne olduğunuzla değil neye sahip olduğunuzla ilgileniyor, sizin önce yeteneklerinize bakıyor. Bu yönüyle özürlünün de kendi zihninde oluşturduğu engeli aşması gerekli, kendisini özrüyle değil yeteneğiyle görebilmeli.” >Haberler